Ethnique Punch - Sarhoş Baykuş

Bu kez biraz sancılı oldu, bitmek bilmedi, derken bitti.
Hem çok sıkıldım, hem de hazzın feleğini yuvarladım bu albümü hazırlarken. Dile kolay, 2 sene. Lurci'ye, Asifeh'e, Hasip'e, Nevra'ya minnettarım, çok güzellik kattılar albüme, daha da sarhoş ettiler.

Dinlenmek isterim, her müzisyen gibi. Fakat, bunlardan çıkarım yapabilecek insanların dinlemesi, niceliğin kalabalık olmasından makbûldür. Yanlış anlaşılmasın ama ben bişeyler anlatmaya çabalıyosam, siz de biraz anlamaya çabalayın. Gelip bana sormayın veya kapatıp geçmeyin. Bu bahsettiğim şeyin, zevkler ve beğenilerle çok ilgisi var.

Sanata, dolayısıyla kültüre duyulan açlık hoyratça, coşkulu olmalı. Diğer yandan da bi o kadar sabretmeyi bilmeli. Varoluşun kıymeti bu handikaplarla artar, akıl çelen, pahalı elektronik zerzevatlar, etikete meyilli esvaplar, zincirleme goygoy sürdüren lakırdılarla değil. En azından benim için öyle. Modern keşmekeşte ne kadar kendimiz olabildik? Burnumuzdan kıl aldırmadık, kendimizle zaten hiç tanışamadık. Bu aldanıştan bi nebze olsun sıyrılabilmek için çölü düşünürüm hep. Rüzgarın uğultusu, kumun hışırtısı, iç ses. "Kimsin ulan sen, ne yapıyosun?" diye sorar bu trio. Ondan sonrası burada anlatılmaz.

http://www.mediafire.com/?mthg4oz8lpqwqcd